De “Duif” in Afrika

Eergisteren was ik op mijn manier van mijn ouderlijk huis in Wolfsburg keerde terug naar Kiel, toen ik hoorde op de radio van het zinken van het jacht "duif" in de voorkant van de Marokkaanse haven MEHDYA.

De boot behoorde tot de Society in Tübingen "migrobirdo" ("Wanderer" in het Esperanto), wilde dat de twee boten van vergelijkbare grootte en het motto "Zeilen voor / in een andere wereld" van Duitsland te varen naar Zuid-Amerika. De leden van de vereniging, die omschrijft zichzelf als "moderne hippies" aangewezen, schreef op hun website over hun intenties: "…te overwinnen door de afstand onder zeil, We tonen ecologische alternatieven voor: Mobiliteit en bescherming van het milieu zijn compatibel. "

Ze hadden ingehaald de schepen werden gelanceerd in de zomer grof en zonder al te veel ervaring hebben van Travemünde uit de richting van Afrika, had het Engels Kanaal en de Golf van Biskaje naar Marokko waren goed en uiteindelijk bereikt. Op weg naar Rabat, werden ze gevangen in een storm met ongeveer 5 Meter hoge golven. Sinds die tijd zeven aan boord (!) Mensen waren, Ik kan me voorstellen, wat een paniek uitbrak aan boord moet, dat de zeelieden probeerden, naar de nabijgelegen haven van MEHDYA te bereiken. Hier de boot viel in de ondiepe ingang van de rivier, die naar de havenstad, blijkbaar kapseisde in de branding en golven. Een negentien-jarige meisje werd klampt zich vast aan een matras, en zo bereiken de kust drijvende. Van de andere zes zeilers, met twee 17 en 24-jarige jonge mannen uit Baden-Württemberg , een 28-jarige Hamburg, een Oostenrijkse en twee andere zeilers uit Denemarken en Slovenië hebben geen spoor. De storm woedt daar nog steeds, dit compliceert het zoeken werkt. Maar er wordt aangenomen, dat de andere bemanningsleden verdronken.

De “Duif” In Kappeln

Je kunt je voorstellen, hoeveel ik bracht het nieuws van deze tragedie. Bijna elk uur heb ik gezocht op internet voor nieuwe berichten, Ik kan meevoelen met de grote zeilers en in het bijzonder hun gezinnen. Mijn Maverick was een paar centimeter groter dan de "duif". Dit toont opnieuw, hoe gevaarlijk het kan zijn, naar blauw-eyed, Zelfs als ik hebben dan, om te gaan op zo'n avontuur kan worden benaderd en hoe dankbaar ik, dat ik overleefde de hele zaak zo goed.

Dus op dit punt aan alle jongeren, Ik schrijf de wekelijkse e-mails, dat mijn boek heeft gemotiveerd ze, eenmaal om een ​​dergelijke reis te nemen: Het is een waardevolle ervaring. Maar tegelijkertijd is het uitermate belangrijk, niet om het respect te verliezen voor de zee.

Burkhard Pieske zei ooit: "De zee is een onafhankelijke jury, voordat we allemaal worden aangehaald. En dan wordt, of we hebben ons huiswerk gedaan of niet. "
Hoewel ik nog nooit meer dan 8 of 9 Windsnelheden had, maar ook een 8 Boot meter hebben al veel. Vooral, als de branding te komen…

Mijn diepste medeleven aan alle familieleden en vrienden van de zeelieden. Boven alles, mijn ouders zijn zeer betrokken. Terwijl ik op reis was op de zee, zij, die onzekerheid had te verduren in huis. Het is altijd makkelijker gaat u naar, maar om thuis te blijven en te wachten, Dit is, wat moeilijk. Daarom is op dit punt, mijn grootste waardering voor al die ouders, hun kinderen kan worden getrokken in de wereld. Of het nu gaat backpacken in Australië of gewoon voor de vaart op de oceanen.

– Video van de zeil-project “Migrobirdo”

– Bijdrage aan de SWR 3 (eerste bericht)
(Fotoquellen: S door www.migrobirdo.org)

—

Maar ook een positieve boodschap: Een paar dagen geleden, twee Thaise vissers, hun 10 Meter vissersboot kapseisde een dag voor de kerst, worden gered leven. De twee 22 en 24 Jarige mannen zou kunnen redden zich in een koeler, die meestal wordt gebruikt voor het koelen van vis, en werden gestratificeerd naar 25 Dagen op zee ontdekt bij toeval door een Australische zoek vliegtuig op een routine-vlucht. In de weken voor had nordaustralische de noordkust van zware stormen en regenval is geplaagd. Voor zowel een zegen in vermomming: Dit konden ze water te absorberen.

Artikelen uit de WAZ

John